rozdział 29

OSTRZEŻENIE!! 

DUŻO SŁODKOŚCI ! BRAK ZMARTWIEŃ ! DUUUŻO MIŁOŚCI ! 

W TYM ROZDZIALE ^^ :)

*Z perspektywy Ani*

Od dwóch tygodni Marta nie odezwała się do nas ani razu. Od ostatniego telefonu do Liam'a jakby zapadła się pod ziemię. Przez tydzień nie dzwoniliśmy do niej tak jak o to prosiła, ale w końcu nie wytrzymaliśmy. No bo ile można czekać na jedną wiadomość? Martwimy się o nią. Czy jest w tym coś dziwnego? Ale oczywiście nie odebrała żadnego telefonu. Ta cała sytuacja jest co najmniej chora i dziwna. Dlaczego nagle zniknęła wraz z ojcem i wyjechała? Nie wierzę, że z powodu spraw rodzinnych. Przyjaźnimy się od zerówki i wiemy o sobie wszystko. A kiedy mamy jakiś problem od razu lecimy do siebie i opowiadamy ze szczegółami. Jak jedna z nas jest czymś zmartwiona to druga automatycznie o tym wie. Jesteśmy przyjaciółkami i znamy się na tyle, że dużo rzeczy zauważamy. Wiele ze sobą przeżyłyśmy i mamy do siebie pełne zaufanie. Natomiast ostatnio nie zauważyłam w jej zachowaniu niczego podejrzanego, co sprawia jeszcze bardziej niepokojącym.
Marta od zawsze była skryta i często nie mówiła o swoich uczuciach. O mamie wspominała bardzo rzadko, a jak już padł o niej temat, szybko go zmieniała, albo krótko skomentowała. Wiem, że jest jej ciężko, ale dziwie się jej mamie. To, że mieszka daleko nie wyklucza możliwości przyjechania do rodziny. Skoro jest menagerką to ma dużo pieniędzy i nie wierzę, że to jest powodem dlaczego nie przyjeżdża. Niby ma dużo pracy, ale bez przesady. Kariera nie jest ważniejsza od męża i córki. Ale to nie mnie przyszło oceniać jej zachowanie. Jest dorosła i wie co robi. Widocznie ma ku temu powody, że tak postępuje.
Marta jest dla mnie bardzo ważna, traktuję ją jak siostrę. Z Martyną natomiast znamy się od gimnazjum, kiedy przeprowadziła się do naszego miasta. Pomimo że znamy się z nią krócej, w trójkę mamy świetne stosunki. Bawimy się ze sobą wspaniale. Nie wspominając już o naszych odpałach, o których wole nie myśleć. Teraz już tak nie szalejemy, bo to co myśmy wyrabiały jest karalne :D.

Niby nie musimy kontrolować się przy chłopakach, no bo oni do normalnych ludzi też nie należą. Ale wole żeby o tym nie wiedzieli, bo gdyby Niall się dowiedział co robiłam, na pewno nie chciałby teraz ze mną być. Ja bym na jego miejscu się obawiała, że jak policja dowie się o naszych wybrykach może i go posądzić o współudział, bo teraz jest bliską mi osobą ;p
Głodomorek jak i reszta One Direction myśli, że jestem nieśmiała i trochę zwariowana, i chyba wolę, żeby tak pozostało.
Od czasu gdy Marta tajemniczo zaginęła żadne z nas nie miało ochoty na jakieś typowe spotkania towarzyskie. Widywaliśmy się w szkole i poza nią, ale tak na chwilę by w ciszy posiedzieć. Szczerze to mam tego już dosyć. To siedzenie i zmulanie nie pomaga ani Marcie ani nam, więc musimy się trochę ogarnąć.

- Aniaaaa ! Niall do ciebie dzwoni.

Szybko wstałam i pobiegłam do pokoju gdzie była mama z telefonowym Niall'em. Chwyciłam za słuchawkę i rzuciłam się na łóżko by zatopić się w melodyjnym głosie blondyna.

- Dzień dobry Mr. Horan.

- Witam Mrs. Horan.

Zachichotałam pod nosem. Od jakiegoś czasu żartujemy sobie, że jesteśmy małżeństwem. Nawet zaadaptowałam jego nazwisko na stałe. Moja mama śmieje się ze mnie, że jeszcze chwila, a będziemy dzielili się kosztami jak prawdziwi małżonkowie oraz kupimy sobie psa! Ta to ma wyobraźnię xd

- Co u mojego męża słychać?

- A wszystko w porządku żono ty moja ! Pomyślałem sobie, że może masz ochotę na mały wypad, aby trochę odpocząć?

- Hmm..kusząca propozycja. A dokąd miałabym zaszczyt udać się wraz z Panem?

- A to byłaby już niespodzianka. Proszę jedynie o podkreślenie poprawnej odpowiedzi z niżej podanych : a)`Tak`, b) `Zdecydowanie tak`, c) `TAK TAK TAK !!`, d) `Oczywiście, że TAK i w życiu bym nie odpowiedziała inaczej, bo ufam ci bezgranicznie i zawsze robisz wspaniałe niespodzianki!`. Więc, którą odpowiedź pani wybiera: a,b,c czy d?

- Hahahhaha ! A jest odpowiedź jesteś głupi? Hahahaha

- Takiej opcji system nie przewiduje.

- Hahha więc wybieram aaaabeeeeeceeeczydeeee? Ymmm....

- Ej...zasmucasz mnie..:(

- Hahahah ! Wybieram, cytuję: `Oczywiście, że TAK i w życiu bym nie odpowiedziała inaczej, bo ufam ci bezgranicznie i zawsze robisz wspaniałe niespodzianki!`

- Oj naprawdę? W życiu bym się nie spodziewał :) Czuję się miło zaskoczony.

- Jakiś ty skromny..;p Więc kiedy realizujesz plan wspaniałej niespodzianki?

- Za 2 godziny. Ubierz się wygodnie i ładnieeeeee...Tzn ty zawsze wyglądasz ładnie, aleee...Emm..no wiesz o co mi chodzi..

- Oj podpadasz mi Horan! Tak wiem, głupia nie jestem.

- Oj nie to miałem na myśli kochanie. Wybacz.

- A, czyli miałeś skoro przepraszasz..

- No nie ! Wcale nie..

- Dobra dobra nie tłumacz się, bo czasu zabraknie. Idę się wyszykować i ubrać ŁADNIE.

- Ehh do zobaczenia :)

Odłożyłam słuchawkę na miejsce i udałam się do łazienki aby się odświeżyć. Wykąpałam się, umalowałam i uczesałam. Związałam moje rude włosy w kucyk a grzywkę wyprostowałam. Wczoraj byłam u fryzjera i zmieniłam się z głupiej blondynki w wredną marchewkę :D Niall mnie jeszcze nie widział w tym kolorze włosów i obawiam się jego reakcji. Kiedyś mi mówił, że nie lubi rudych dziewczyn. Ale ja postanowiłam zmienić coś w sobie. Jak mu się podobam to bez względu na wszystko nie będzie narzekał. Zresztą nie może :D Z szafy wyjęłam wygodne i ładne ubranie i przebrałam się szybko. Zostało mi jeszcze z 30 minut, więc postanowiłam wejść jeszcze na twitter'a. Codziennie dostaję setki mentions od fanek zespołu. Niektóre są takie urocze i miłe, niektóre zaś obrażające i straszne. Dziewczyny grożą mi, że jak mnie dopadną to nie ręczą za siebie. Mówiłam o tym chłopakom, ale powiedzieli bym się nie martwiła. Oni też dostają takie wiadomości, ale to tylko dlatego, że chcą zwrócić na siebie uwagę. Staram się tym nie przejmować, ale czasami aż boję się wyjść z domu. Na szczęście na razie nic się nie dzieje, więc jest dobrze.

Usłyszałam pukanie do drzwi, a za nimi stanęła uśmiechnięta mama.

- Kochanie twój mąż przyszedł. Gdzieś się wybieracie? Bo on tak ładnie wygląda.

- Tak mamo. Idziemy na randkę.

- A o której to masz zamiar wrócić?

- Aaaa no nie wiem. O 23?

- Sądzę, że i tak wrócisz później. - popatrzyła się na mnie takim podejrzliwym wzrokiem

- Emm..no tak pewnie gdzieś o 12..- popatrzyłam błagalnymi oczami

- Kochanie wrócisz później.

- O 1? - spytałam lekko zdezorientowana

- Nieee..

- Mamo! Serio nie wrócę później..

- Zobaczymy. - uśmiechnęła się tak jakby wiedziała co Blondyn kombinuje..Dziwne.

Zabrałam swoje rzeczy i zeszłam na dół. W dużym pokoju stała moja gwiazda z bukietem kwiatów. Uśmiechnął się na mój widok, podszedł i pocałował w usta.

- Proszę to dla ciebie.

- Jejkuś. Są przepiękne. Uwielbiam róże. Dziękuję.

- Czekaj czekaj! Dlaczego zafarbowałaś włosy na R-U-D-O?!

- Hahaha bo mi się znudziły blond.

- Ale mi się podobały, noo..

- Mnie już nie. A co aż tak źle wyglądam?

- Nie no coś ty. Wyglądasz pięknie, zresztą jak zwykle. Trochę inaczej, ale ładnie ;)

Podziękowałam mu ogromnym mokrym całusem.

Wstawiłam bukiet do wazonu i udaliśmy się w stronę auta Horana. Otworzył mi drzwi jak dżentelmen i zasiadł za kierownicą.

- Nawet nie pytaj gdzie jedziemy, bo ci nie powiem :)

Głośno wypuściłam powietrze i zatopiłam oczy w widokach, które mijaliśmy. Jechaliśmy ok 30 minut aż się zatrzymaliśmy. Okazało się, że jesteśmy nad jeziorem. Tym gdzie byliśmy wszyscy razem. Na miejscu nie zastaliśmy żadnej żywej duszy. Byliśmy sami. Pogoda była cudowna. Słońce świeciło, wiał ciepły lekki wiaterek. Liście drzew delikatnie szumiały, a ptaszki wydawały przyjemne dla ucha dźwięki.

Niall złapał mnie za biodra i położył głowę na ramieniu. Stałam i podziwiałam widoki. Uwielbiam takie krajobrazy.

Było tak błogo i cicho, że słyszałam niespokojnie bijące serce chłopaka. Złapałam go mocniej za ręce, aby dodać mu otuchy. On zachichotał i szepnął:

- Zapraszam na pokład.

Odwróciłam się w jego stronę zdezorientowana, a on wskazał ręką na małą łódkę przycumowaną do brzegu. Głodomorek pociągnął mnie i pomógł wsiąść do niej. Środek był przystrojony, w rogu leżał kosz z owocami i innymi przekąskami. Poduszki różnego koloru były porozstawiane w każdym możliwym miejscu. W tle leciała cichutko nastrojowa muzyka. Niall usiadł naprzeciwko mnie i podał mi winogrona. Kazał usiąść wygodnie. Zabrał się za wiosła i ruszyliśmy w przepiękną podróż po błękitnej tafli jeziora. Robiło się powoli ciemno, więc ten nastrój był taki romantyczny.

Cały czas ze sobą rozmawialiśmy i śmialiśmy. Nie mogę uwierzyć, że Niall Horan – bożyszcz nastolatek, przystojny Irlandczyk, zachowuje się jak roztrzepane dziecko przybite głodem. Każdy myśli, że gwiazdy są idealne, a czasem nawet zbyt poważne. Nic bardziej mylnego ! Niall'er nie jest normalny, nie wiem nawet czy jak będzie miał z 30 lat będzie `normalny`. Jak na razie na to się nie zanosi.

Wpłynęliśmy do małej urokliwej zatoczki, w której aż roiło się od kaczek i łabędzi.

- Zatrzymamy się tutaj na chwilę.

Blondyn oznajmił i zaczepił łódkę o kłodę. Z kosza wyciągnął butelkę szampana oraz kieliszki. Otworzył z wielkim hukiem i rozlał zawartość wina musującego do szampanówek. Wręczył mi jedną i wzniósł toast :

- Za nas. Za ciebie i za nasz związek. Chciałbym ci w ogóle powiedzieć, że ten czas spędzony z tobą jest wyjątkowy. Każda chwila w twoim towarzystwie sprawia, że czuję się wspaniale. Swoją osobą kolorujesz moje życie. Nie ma w nim już miejsca na odcienie szarości. Dominuje w nim najbardziej kolor czerwony, ponieważ moja miłość do ciebie jest na tyle silna, że przewyższa wszystko inne. Uwielbiam kiedy się śmiejesz, twój uśmiech jest najpiękniejszą rzeczą, która sprawia, że jestem szczęśliwy. Jeśli jest mi smutno to ten mały gest z twojej strony poprawia mi humor. Ciepło bijące z twego serca opatula moje i czuje się bezpiecznie. Jesteś najważniejszą osobą w moim życiu. Nigdy nie chciałbym aby moją dziewczyną był ktoś inny. Kocham cię z całego serca :) 

*_______/..\.../.......\________________________....\\\\../..\_____________________________*

^^ Nie wiem jakim cudem jeszcze żyję z takim rytmem serca, ale czuję, że zemdleję. Jeszcze nigdy nikt mi nie powiedział tak wspaniałych słów. Jaką ja jestem szczęściarą mając tego Blondyna. To, że łzy leciały mi ciurkiem chyba nie muszę mówić. Pierwszy raz powiedział mi tak naprawdę, że mnie kocha. To jest cudowne.

- Bosh..Niall..nie wiem co mam powiedzieć....Kocham Cię !

Zatopiłam się w jego ciepłych ustach. Pierwszy raz nasz pocałunek był taki namiętny. Czułam bijącą miłość od niego. Niall mnie kocha, naprawdę kocha ! Przywarł mnie do siebie i nie puszczał. Nasze serca biły nierównomiernie. Ledwo co łapaliśmy oddech. Po chwili spojrzał mi w oczy i powiedział :

- Chciałbym ci zaśpiewać fragment naszej nowej piosenki. Mam nadzieję, że ci się spodoba.

Od początku naszego związku nigdy nie zaśpiewał mi żadnej piosenki. Czuję się zaszczycona tym, że postanowił zrobić to teraz.

Chłopak wyciągnął gitarę i zaczął przygrywać spokojną muzykę.

- It makes your lips,

So kissable.

And your kiss,

Unmissable.

Your fingertips so touchable.

And your eyes,

Irresistible.

Śpiewając to płakałam jak głupia. Co ja na to poradzę, że jestem wrażliwa? Poza tym nie każdy ma szczęście mieć za chłopaka utalentowanego i kochanego Niall'era. Kiedy skończył nie miałam siły się odezwać. Rzuciłam się w jego ramiona mocno, ale to bardzo mocno tuląc.

- Ejjj kochanie, bo mnie udusisz.

- Przepraszam, ale nie wiem co ci powiedzieć. Jestem wielką szczęściarą, że mam ciebie. Jesteś ideałem! Chodzącym ideałem! Niby tacy ludzie nie istnieją, ale to nie prawda, nie wierzę w to. Bo ty jesteś żywym przykładem, że perfekcyjni istnieją. Dajesz mi tlen, szczęście, miłość, uczucie, wszystko co najlepsze. Dzięki tobie wiem, że jestem wyjątkowa, chociaż nigdy w to nie wierzyłam. Jesteś miłością mojego życia. Kocham cię!

- Też ciebie kocham !

Znowu poczułam falę gorąca uderzającą w moje ciało. Nasze usta i języki tańczyły w rytm muzyki lecącej w tle. Tworzyły całość.

Po chwili chłopak wyciągnął z koszyka truskawki w czekoladzie. Rozłożył koc na `podłodze` łódki i podał mi szampana. Wtuleni w swoje ramiona leżeliśmy, karmiąc siebie nawzajem owocami. Wspominaliśmy nasze początki.

- Pamiętasz jak nas nie lubiłaś?

- Hahahaha...jeju jak to było dawno. Nie wiem jak mogłam być taka głupia ! Po prostu nienawidziłam tego, że wszystkie dziewczyny w szkole ciągle mówiły o was: `Zayn jest taaaaaaaaki przystojny, a Harry? Te jego loczki...A te niebieskie oczęta Horana?....` bla bla bla...Nie było innego tematu niż One Direction. Dla mnie byliście tacy dziecinni, nieogarnięci, żałośni. Tyna cały czas jarała się Zayn'em i uwierz mi, że naprawdę miałam już dosyć słuchania tego. `Jego oczy, a te dłuuuuugie rzęsy? On jest taki seksowny...` ughh. A Marta? Jejuuuś..ale ta to przynajmniej oszczędzała mi szczegółów seksualnych z Harry'm. Nie to co Tyna..

- Hahahahhahahahha :D wole nie wiedzieć o czym fanki myślą za naszymi plecami. Ale czekaj z Harry'm? Marta myślała o nim?

- Noooo tak. Od kiedy was pierwszy raz zobaczyła w tv z teledyskiem What makes you beautiful cały czas gadała tylko o nim. O jego oczach, włosach, a przede wszystkim uśmiechu i `cuuuudnych dołeczkach`.

- W sumie tak coś podejrzewałem, że ona coś do niego od momentu kiedy się poznali, ale teraz ona jest z Liam'em i w sumie nie wiem o co im chodzi..

- To je Marta tego nie ogarniesz ;)

- Haha fakt. Nie mieszajmy się w to lepiej :) No a za to ja pamiętam, kiedy pierwszy raz ciebie zobaczyłem. Wtedy gdy czekałaś z dziewczynami na chłopaków. Pomimo tego, że troszkę krzyczałaś, zauważyłem w tobie coś takiego niezwykłego. Nie byłaś jak te laski co tylko by wrzeszczały i chciały autografu.

- A no właśnie..kiedy dasz mi autograf? Dalej go nie mam xd

- Haha dam ci dam obiecuję ;)

- To dobrze! No bo wkurzaliście mnie, że oddychaliście tym samym powietrzem co ja. Ale wtedy na spacerze byliście tacy zabawni i nieogarnięci, że w końcu zmiękłam i polubiłam. Cieszę się z tego, że cię poznałam ;)

Przytuliliśmy się do siebie mocno.

- Ja też. Takiej wyjątkowej osoby to tylko ze świecą szukać.

Chwilę jeszcze poleżeliśmy i ruszyliśmy w drogę powrotną. Zrobiło się ciemno a na niebie było widać mnóstwo gwiazd.

- Widzisz tą najjaśniejszą?

Niall wskazał palcem na `wielką i żółtą` gwiazdę nad nami.

- Oo tak widzę.

- Nazywa się Ania. Bo zawsze rozświetla nawet najciemniejszą noc.

- Aww..Dziękuję :*

Dzisiaj to chyba nie odkleję się od jego ust. Nie wiem jak mogę inaczej mu podziękować za to co mówi i robi.

Ok godziny 21 byliśmy w aucie i jechaliśmy w stronę domu. Jak później okazało się do domu Horan'a.

- Dzisiaj śpisz u mnie. Nie ma moich rodziców, a twoja mama się zgodziła – poruszał brwiami

- Aaa to widzę, że spiskowaliście za moimi plecami? To już wiem o co chodziło dzisiaj mojej mamie, gdy pytała o której wrócę. Mówiłam, że ok 12 w nocy najpóźniej, a ona, że wrócę duużo później.

- No i miała rację. Wrócisz, ale jutro ;)

Wysiedliśmy z auta i weszliśmy do ogromnego domu państwa Horan'ów. Niall zaprosił mnie do swojego pokoju. Gdy prowadził mnie za rękę cały drżał. W końcu kiedy otworzył drzwi domyśliłam się czemu. W jego pokoju panował półmrok, jedynym źródłem energii były porozstawiane w każdym kącie świeczki. Łóżko było pięknie pościelone, na stoliku znajdowały się kolejne smakołyki. Usiedliśmy przy nim i znowu karmiliśmy siebie nawzajem. Teraz były to winogrona, czekoladki i bita śmietana :D.
W pewnym momencie `niechcący` Niall'er prysnął we mnie słodkim kremem. Byłam calutka w nim.

- Ejjj! Jak ja teraz wyglądam?!

- Słodziutko..mrr.

Podszedł do mnie i zaczął całować gdzie popadnie. Zaczął od moich rąk, palców, po usta aż wreszcie doszedł do szyi. Delikatne, namiętne ruchy jego warg paraliżowały mnie, jednocześnie powodując wulkan w moim ciele. Chciałam aby nie przestawał. Widząc, że się nie opieram, wziął mnie na ręce nie przestając całować w usta. Ułożył na łóżku i sam położył się obok mnie. Dotykaliśmy swoje ciała powoli ściągając poszczególne części garderoby. Kiedy mieliśmy pozbyć się już ostatnich rzeczy Niall się odezwał:

- Jesteś pewna? Naprawdę tego chcesz? Nie chcę abyś później tego żałowała.

- Kocham cię i chcę abyś to Ty był tym pierwszym.

Pocałowałam go namiętnie jednocześnie dotykając jego pleców, karku, włosów. Nie mogłam dłużej już wytrzymać z powodu buzujących hormonów. Jak na zawołanie, Niall pozbył się ostatnich części garderoby, u siebie jak i u mnie.

- Bądź tylko delikatny. - poprosiłam

- Obiecuję. Nie zrobię ci krzywdy.

Po chwili poczułam coś czego nie da się opisać. Ogromne podniecenie i rozkosz. Chłopak był delikatny i czuły, ale jednocześnie wiedział co robi. Nigdy nie czułam się lepiej jak dzisiaj.

Opadliśmy na łóżko ciężko oddychając.

- Kocham cię.

- Kocham cię.

Po kilku minutach zmęczeni oboje zasnęliśmy. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Szczęśliwego Nowego Roku życzę!!! 

Jak podoba się wam rozdział? Nie za słodki? :)

Czytasz to proszę skomentuj!

Dziękuję za tyle wyświetleń, komentarzy i obserwatorów!! KOCHAM WAS! <3